วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2559

ฉากเป็นเมียน้อยมาร์ค ตอนที่ 17

   “อ๊ะ”



   ร่างสูงดันแผ่นหลังบางของภรรยาตัวเล็กราบไปกับที่นอนแล้วตามขึ้นคร่อมทันทีเพื่อกันคนใต้อาณัติลุกหนี ห้องหอถูกจัดขึ้นในห้องสวีทสุดหรูของโรมแรมที่มาร์คเป็นเจ้าของ มาร์คผละริมฝีปากหนาออกมาจ้องมองใบหน้าหวาน พอปากอวบอิ่มเป็นอิสระร่างบางก็หอบหายใจเข้าปอดทันทีที่เพิ่งถูกคนเอาแต่ใจ ช่วงชิงอากาศหายใจไป ยิ่งถูกมอฝจากสายตาเจ้าเล่ห์ของมาร์คแก้มใสยิ่งเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้ในหัวของแบมแบมมีแต่คำว่าน้อยใจเต็มไปหมดแต่คุณมาร์คกลับเลือกที่จะไม่อธิบายอะไรเลย นอกจากการเอาเปรียบอีกอย่างผมกำลังท้องแต่คุณมาร์คก็ยังจะรังแกคนท้องอีก สิ่งที่แบมแบมกลัวคือกลัวว่าจะแท้งเสียมากกว่าถ้าเผื่อคุณมาร์ครุนแรง



   มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อสูทของร่างบางออกทั้งๆที่ยังจ้องตากันไม่ยอมห่าง จนมือบางต้องคว้าเอาไว้ด้วยความกลัว ตอนนี้จะยังเชื่อใจคนๆนี้ได้อีกไหม เพราะเหมือนความเชื่อใจมันไม่เคยมีมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว



   “คะ คุณมาร์คผมกำลังท้อง”



   “หืม ให้โอกาสเรียกใหม่อีกครั้ง”ใบหน้าหล่อเหลาทำหน้าเหมือนไม่พอใจกลับสรรพนามที่ตนเป็นคนบอกให้อีกคนเปลี่ยน แต่กลับไม่ยอมทำตามถึงแม้บางทีตนอาจจะเผลอไปบ้าง แต่ก็ไม่อยากให้แบมแบมทำตาม



   “เอ่อ พี่มาร์คแบมกำลังท้อง”



   ฟอด



   ให้รางวัลคนที่พูดจาน่ารัก แต่ไม่ค่อยเข้าหูด้วยการหอมแก้มลงโทษไปทีนึงโดยที่มือหนาอีกข้างจับแขนเรียวทั้งสองข้างของแบมแบมไว้เหนือหัวเพื่อที่ตนจะได้ถอดสูทออกให้อีกคนได้สะดวกไม่อัดอึดรึไง เขาก็อุตส่าห์หวังดีกลัวลูกจะหายใจไม่ออกเลยช่วยคุณแม่ถอด



   “ท้องกี่เดือนแล้ว”



   “สี่เดือนครับ”
   แบมแบมขยับตัวอย่าอึดอัดเมื่อมาร์คก้มลงมากระซิบถามเสียงแหบพร่า ทำให้ขนอ่อนลุกไปทั่วทุกอณูยิ่งห่างหายจากสัมผัสแบบนี้ไปนานยิ่งไม่กล้ามองสบตากับร่างสูงโดยตรง



   “รู้อะไรไหม พี่ถามหมอมาแล้วว่าจะมีอะไรกับคนท้องได้ไหม รู้ไหมหมอตอบว่ายังไง”จมูกโด่งไล้ใบตามใบหูเล็กเม้มเบาๆกระตุ้นอารมณ์ร่างบาง แล้วก็หยุดช่วงมาพูดเรื่องน่าอายเป็นครั้งคราวจนร่างบางอยากจะกัดลิ้นตาย จะดิ้นหนีก็ทำไม่ได้กลัวว่าคุณมาร์คจะยิ่งโมโหเผลอทำอะไรรุนแรงแล้วคนที่จะแย่ก็คงหนีไม่พ้นตนตามเคย



   “มะ ไม่รู้ครับ”แบมแบมอยากจะตบปากตัวเองทุกครั้งที่พูดเสียงสั่น เหมือนว่ากลัวอีกคนนักหนาแต่มันก็กลัวจริงๆนั่นแหละ อีกอย่างใครใช้ให้คุณมาร์คไปถามเรื่องน่าอายแบบนั้นกัน



   “หมอบอกพี่ว่า ได้ถ้าพ้นสามเดือนไปแล้วเพราะช่วงสามเดือนเป็นช่วงอันตรายที่สุด แต่ถึงจะพ้นช่วงสามเดือนแต่คุณหมอก็อยากจะให้พี่ทำเราเบาๆหรือเป็นไปได้ก็ให้คุณแม่เป็นคนทำ”ก้มลงสูดดมลำคอขาวที่ยั่วตายั่วใจมาตั้งนาน เม้มเบาๆพอให้มีรอย เมื่อตอบคำถามแสนน่าอายเสร็จ



   พอได้ฟังคำตอบของอีกคนทำให้แบมแบมแทบไปต่อไม่ถูก จะให้แบมเป็นคนทำเนี่ยนะมันเรื่องบ้าอะไรกัน ตอนนี้แขนเรียวเป็นอิสระจากคุณมาร์คแล้วแต่เรี่ยวแรงที่จะผลักใสกลับไม่มี เพราะมาร์ครู้จุดอ่อนของร่างกายแบมแบมทุกสัดส่วนจึงทำให้แบมแบมไร้เรี่ยวแรง



   “แต่พี่มาร์ค....”



   นิ้วเรียวของมาร์คแตะลงที่ริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วส่ายหน้าแผ่วเบาเพื่อให้อีกคนกยุดหาข้ออ้างมาปฎิเสธสักที ถ้าขืนเขากับภรรยาตัวเล็กโต้เถียงกันทั้งคืนมีหวังคงไม่ถึงไหนแบมแบมชิ่งหลับก่อนอีกแน่



   “ไม่ต้องหาข้ออ้างแล้วนะครับ พี่สัญญาว่าจะไม่รุนแรงกับแบมและลูก คุณแม่เลิกกังวลนะครับแค่ให้ความร่วมมือกับพี่นะครับคนดี”จูบซับหน้าผากเนียนสวยเพื่อให้ร่างบางคลายกังวล พอได้ฟังคำปลอบประโลมร่างบางก็โอนอ่อนตามร่างสูงที่เริ่มปลุกเร้าอารมณ์ที่ร่างบางพยายามเก็บกักมันไว้มาตลอด



   ร่างสูงถอดสูทของร่างบางออกแล้วโยนไว้ข้างเตียงอย่างไม่ใยดี แล้วลงมือปลดเนกไทกับเชิ้ตตัวสวยของแบมแบมที่มันเกะกะลูกตาตนออกไปให้พ้น จนเผยผิวเรียบเนียนสวยของคุณแม่ตัวเล็กที่หน้าท้องเริ่มนูนออกมาบ้างแล้วกดจูบแผ่วเบาที่หน้าท้องสวยที่มีลูกน้อยของตนอยู่ในนั้น สายตาที่สื่อความหมายยิ่งทำให้ร่างบางอายจนจะแทรกแผ่นดินหนี มองขนาดนี้ก็กินแบมเข้าไปทั้งตัวเลยก็ได้


   มือหนากำลังจะแกะกระดุมเสื้อสูทของตนบ้าง แต่กลับโดนมือบางชิงตัดหน้าก่อนแบมแบมดันตัวเองลุกขึ้น นั่งทำให้มาร์คถอยล่นไปนังพงหัวเตียงแล้วจับร่างบาง พลิกขึ้นนั่งคร่อมตักตนไว้ ถึงจะทำให้แบมแบมตกใจก็เถอะ แต่ก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติตามเดิม มือบางก็ทำหน้าที่ถอดสูทใหร่างสูงอย่างรู้งาน นอกจากใบหน้าจะแดงแล้วตอนนี้มันลามไปยังใบหูเล็กจนมาร์คต้องหอมแก้มเพื่อให้รางวัล คนที่ทำตัวน่ารัก มือบางก็ยังทำหน้าที่ตัวเองต่อไปเมื่อยังไม่สามารถ ถอดเสื้อเนกไทกับเชิ้ตของร่างสูงออกได้สักที ก็คนเจ้าเล่ห์เอาแต่ลูบหน้าท้องของตนอยู่อย่างนั้น จะให้แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตมือไม้มันก็อ่อนปวกเปียก ไม่มีแรงทั้งๆที่เขายังไม่ทันได้ทำอะไรกับร่างกายตนมากเลยมันก็เหมือนเรียกร้อง อยากให้เขาสัมผัสทั้งๆที่ปฎิเสธเขาแทบตาย



   ในที่สุดร่างบางก็ถอดเสื้อป้ามาร์คได้สำเร็จ เมื่อตอนนี้ท่อนบนของตนกับคุณมาร์คเปลือยเปล่าไม่ต่างกัย แต่ที่จะต่างกันคือรูปร่างที่น่าอิจฉาของคุณมาร์ค มือบางลูบไล้ไปตามกายแกร่งของสามีด้วยความหลงใหล จนลืมผิดชอบชั่วดีที่เคยมีมาตลอดหรืออาจจะไม่เคยมีมันตั้งแต่แรก แบมแบมอย่างลองสลัดความกระดากอายทิ้งไปแล้วเป็นคนเริ่มต้นบทรักครั้งนี้เองบ้าง ขอแค่เรื่องนี้ที่ตนเป็นคนควบคุมคุณมาร์คได้บ้าง



   ริมฝีปากอวบอิ่มครอบครองริมฝีปากหนาอย่างไม่ประสีประสา จนคนพี่นึกชอบใจที่จะโดนภรรยาตัวเล็กควบคุมเกมรักครั้งนี้ ไม่รู้อะไรที่ทำให้แบมแบมคิดจะเป็นคนเริ่มแต่ถึงใครจะเป็นคนเริ่มบทสรุปมันก็เหมือนกันอยู่ดี ที่จริงถ้าไม่ติดว่าแบมแบมท้องมาร์คก็อยากจะรุนแรงกับร่างบางมากกว่านี้ สาเหตุก็เพราะตนอัดอั้นมานานจนมันอยากระบายออกมาให้หายอยากแต่มันก็คงเป็นได้แค่ความคิด คงต้องรอให้ร่างบางคลอดเจ้าตัวเล็กออกมาก่อน ถึงจะได้ทำตามใจชอบได้



   ทั้งสองจูบแลกลิ้นกันโดยมีแบมแบมผู้ไม่ประสีประสาชักนำร่างสูง แต่ก็โดนคนที่ชำนาญจับพลิกเกมทุกครั้ง พอริมฝีปากอวบอิ่มหนำใจกับการปล้นจูบมาร์คจนพอใจก็ผละออกมามองใบหน้าคมที่จ้องตนอยู่ก่อนแล้ว



   “ออรัลเซ็กส์เป็นไหมครับ”



   ใบหน้าหวานเสหลบสายตาอีกคนเมื่อคำถามน่าอาย ถูกถามออกมาโต้งๆไอ้คำถามนั่นแบมแบมรู้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่จะให้ตอบมันก็น่าอายเกินไปแต่ก็ไม่กล้าตอบอะไรอีกคนออกไป



   มือบางถอดเข็มขัดเส้นสวยของสามีด้วยมืออันสั่นเทาจนมาร์คยิ้มให้เด็กน้อยด้วยความเอ็นดู ที่เห็นภรรยาตัวน้อยจะเอาใจสามีแต่มันช่างดูเหมือนลูกกวางตัวน้อยที่จะโดนนายพรานล่าเนื้อยังไงอย่างนั้นเลย



   มาร์คเลือกที่จะช่วยอีกคนถอดก่อนที่วันนี้ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ถอดสักที ถ้ามือบางยังสั่นขนาดนั้น รวมถึงช่วยถอดของร่างบางด้วยจนตอนนี้คนทั้งคู่เหลือเพียงแค่ชั้นในตัวบางเป็นปราการด่านสุดท้าย
   “ก่อนที่จะออรัลช่วยปลุกอารมณ์พี่หน่อยได้ไหมครับ”



   ร่างบางไม่ตอบโต้แค่ทำตามที่อีกคนต้องการอย่างเงอะๆงะ แต่มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ ถึงจะไม่ได้เหมือนพวกมืออาชีพทั่วไปก็ตาม แต่มาร์คก็ชอบเวลาลิ้นเล็กลากผ่าร่างกายของตน ด้วยความร้อนรุ่มตอนนี้ไม่อยากจะปลุกเร้าอารมณ์อะไรแล้วแค่อยากจับ น้องแบมทำรักให้จบๆไปก็สิ้นเรื่อง แต่ถาอีกคนอย่างเรียนรู้เดี๋ยวมาร์คก็จะใจดีสอนให้ถึงมันจะทำให้อารมณ์ขาดตอนไปบ้างก็ตาม



   ร่างบางลากลิ้นเล็กไปที่ซอกคอขาวของสามี ดูดเม้มแรงๆเพื่อให้เกิดรอยเหมือนที่ร่างสูงชอบทำทำให้มาร์ครับรู้ได้เลยว่าโดน ร่างบางแสดงความเป็นเจ้าของเรียบร้อยแต่แบบนี้มีหรือที่มาร์คจะไม่ชอบ ร่างบางลากลิ้นเลียตามอกแกร่งลงมาเรื่อยๆจนถึงตุ่มไตสีสวยของร่างสูง ไล้เลียดูดเม้มแผ่วเบาเพื่อสร้างความเสียวให้ร่างสูง



   “อืม”เสียงครางที่แสดงถึงความพึงพอใจ ยิ่งทำให้เด็กน้อยมีกำลังใจฮึกเหิม ไล้ลิ้นลากผ่านหน้าท้องแกร่งลงมาจนถึงสะดือสวย ดวงตาสวยเหลือบมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการของมาร์คยิ่งชอบใจ ไม่คิดว่าตัวเองจะทำตัวเหมือนพวกง่ายได้ขนาดนี้ แต่ก็ปัดความคิดนั้นทิ้งไป ลากลิ้นเล็กวนรอบสะดือสวยของร่างสูงแล้วเลื่อนลงไปสำรวจสะดือจนร่างสูงส่งมือหนามาจับมือสวยเพื่อระงับอารมณ์



   “แบมครับพี่เสียว”



   ฉ่า

   ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงหน้าแบมแบมหรอกแดงเป็นตูดลิงไปแล้ว พูดมาได้ไม่กลัวคนอื่นเขาอายบ้างเลย



   ร่างบางไม่สนใจคำพูดของร่างสูงอีก เพราะเป้าหมายต่อไปคือมาร์คน้อยที่อาจจะไม่ได้น้อยอย่างที่พูดก็ได้ เพราะแบมแบมรู้สึกมันดุนดันขาตัวเองมาตั้งนาน มือบางข้างที่ไม่ได้จับมือมาร์คไว้เลื่อนลงมากอบกุม แกนกายของร่างสูงผ่านชั้นในสีดำที่เหลืออยู่ จนมันคับพองขึ้นมาสู้มือถ้าถอดชั้นในออกมันจะใหญ่แค่ไหน แค่คิดแก้มก็แดงจนจะลามไปถึงใบหูอยู่แล้ว ร่างบางทำใจกล้าอยู่นานถ้าจะทำก็ต้องทำให้มันถึงที่สุด ร่างบางสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อรวบรวมความกล้า ถอดชั้นในของร่างสูงออกจนมาร์คน้อยของคุณมาร์คออกมาทักทายสายตาสวย ที่ขนาดไม่น่าจะทำออรัลได้ง่าย มือบางสั่นไหวเมื่อจับแกนกายของร่างสูงรูดรั้งขึ้นลง



   “อืม แบม”มาร์คครางในลำคออย่างพอใจ จนร่างบางคิดว่ากนกายของอีกคนขยายเต็มที่แล้วถึงได้ลงลิ้นไปที่ปลายหัวบวบเพื่อส้างความเสียวซ่านให้ร่างสูง ลิ้นเล็กเลียแกนกายของร่างสูงตั้งแต่โคนจรดปลายจนได้ที่ ถึงตัดสินใจอมเข้าไปทั้งดุ้นแต่ด้วยความที่มันใหญ่เกินไปจึงไม่สามารถอมเข้าไปได้หมด ร่างบางก็คิดจะถอนปากออกเพราะมันคับเกินไปแต่ร่างสูงกลับส่งมือหนา มากดหัวตนเพื่อไม่ให้ถอนปากออก บังคับให้ต้นรูดปากขึ้นลงจนแบมแบมแทบจะสำลัก


   “อ๊า ซี๊ดด”



   ร่างสูงครางออกมาด้วยความพึงพอใจ ถึงจะฝืนให้แบมแบมต้องทำไปบ้างแต่มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ อาจจะมีบางทีที่ฟันของร่างบางครูดกับแกนกายตนไปบ้างถึงจะเจ็บแต่ก็คุ้ม



   มาร์คตัดสินใจปล่อยให้แบบมแบมเป็นอิสระเมื่อตนเหมือนจะไม่ไหว แล้วจับร่างบางขึ้นมาจากหว่างขาของตนมานั่งอยู่บนหน้าท้องแกร่ง เมื่อร่างบางตั้งสติได้ก็ทุบไปที่อกแกร่งด้วยความโมโห



   “พี่จะฆ่าแบมรึไง”



   มาร์คจูบปิดปากบางเพื่อไม่ให้พ้นอะไรออกมาอีก เดี๋ยวจะหมดอารมณ์ซะก่อนลิ้นหนาดูดดึงริมฝีปากบางอย่างเอาแต่ใจ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของร่างบาง มาร์คเกี่ยวชั้นในตัวบางของแบมแบมออกจากขาเรียวโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ มือหนาเค้นคลึงสะโพกสวยอย่างมันส์มือ แล้วจับร่างบางราบลงมาบนอกแกร่ง โดยที่ปากก็ยังทำหน้าที่ต่อไป นิ้วเรียวของมาร์คเริ่มสอดเข้าไปสำรวจช่องทางรักของร่างบางทีละนิ้วจนร่างบางสะดุ้งด้วยความเจ็บ เพราะร่างกายตนไม่ได้โดยสัมปัสมานานมันเลยยังปรับตัวไม่ได้



   “อ๊ะ เจ็บ”มาร์คตามประกบจูบอีกรอบ เพื่อให้ร่างบางผ่อนคลาย จนมาร์คเริ่มสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มคนครบสามนิ้ว ใบหน้าสวยหวานก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ แต่ก็ถูกจูบแสนหวานดึงความสนใจไปได้พอสมควร



   มาร์คแช่นิ้วค้างไว้ เพื่อให้แบมแบมปรับสภาพสักพักก็เริ่มขยัวนิ้วเข้าออกอย่างช้าๆจนเพิ่มความเร็วขึ้น จนเสียงหวานเล็ดลอดออกมาจากจูบที่เจ้าตัวผละออก



   “อ๊ะ พี่มาร์ค”ใบหน้าสวยซบลงกับหน้าอกของผู้เป็นสามี เมื่อรู้สึกเหมือนมันกำลังจะปลดปล่อย แต่มีเหรอมาร์คจะยอมให้ไปก่อน มาร์คถอนนิ้วออกทันทีจนร่างบางรู้สึกหวิว แต่กับมีสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วของมาร์คเข้ามาทดแทนจนทั้งเจ็บทั้งจุก จนน้ำตาแทบเล็ด



   “พี่มาร์คแบมเจ็บ ไม่เอาแล้ว”ส่ายหน้าทั้งน้ำตาให้คนเป็นสามี จนมาร์คเริ่มจะสงสารคนที่นอนร้องไห้ซบอกตนด้วยท่าทางออดอ้อน อยากจะไปต่อก็สงสารแบมแบม อยากจะหยุดก็สงสารตัวเอง มาร์คจูบซับน้ำตาบนหางตาสวยเพอปลอบประโลม


   “ไม่เป็นไรนะเด็กดีของพี่ ผ่อนคลายนะครับ ถ้าแบมเจ็บมากเราหยุดดีไหม”



   มือหนาเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าสวยแผ่วเบา พอแบมแบมเห็นการกระทำที่อ่อนโยนก็ไม่กล้าที่จะทำให้อารมณ์ของสามีคลั่งค้าง คงไม่เป็นไรที่จะทนเจ็บสักหน่อยเพื่อให้สามีมีความสุข



   “ทำต่อก็ได้แต่พี่มาร์คห้ามรุนแรงนะ”



   “ครับผม ว่าแต่แน่ใจแล้วใช่ไหมถ้าพี่เริ่มต่อให้เราร้องไห้ พี่ก็หยุดไม่ได้นะ”



   “ครับ”



   มาร์คจูบริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเมื่อมันแช่ค้าง ไว้สักพักจนเสียงหวานครางออกมาให้มาร์คหลุดยิ้ม



   “อ๊ะ”



   “อืม”



   “อ๊า~”



   “พี่มาร์ค”



   “แบมแบม”


   มาร์คขยับสะโพกรัวเร็วขึ้นตามอารมณ์ แต่ก็พยายามยั้งไว้ไม่ให้มันแรงเกินไป ดูจากร่างกายบางที่สั่นคลอนอยู่บนกายแกร่งปากอวบอิ่มก็กัดริมฝีปากร่างยั่วกันอยู่ได้ ถ้าไม่ติดว่าท้องจะเอาให้มีลูกอีกคนเลยคอยดู 



   จู่ๆสะโพกหนาก็หยุดขยับจนแบมแบมหันไปมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ 



   “แบมขยับบ้างสิครับ ช่วยกัน”



   ว่าแล้วว่าต้องมีแผน ไหนๆก็ไหนๆคงเลยคำว่าอายมานานแล้วล่ะ แบมแบมเริ่มขยับสะโพกขึ้นลงเนิบนาบ จากช้ากลายเป็นเร็วโดยที่มีมาร์คส่วนขึ้นมาบ้างเป็นครั้งคราว จนทำให้ลคกมากกว่าเดิม



   “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~”



   “อืม ซี๊ดด”



   “พี่มาร์ค แบมใกล้แล้ว”



   “ไปพร้อมกันนะครับ”



   “อ๊า อืม”



   สองเสียงสอดประสานดังระงมไปทั่วห้อง แบบไม่มีใครยอมใคร จนร่างบางปลดปล่อยออกมาเด็มหน้าท้องแกร่ง พร้อมกันกับมาร์คที่ปลดปล่อยออกมาไม่แพ้กันจนน้ำรักของมาร์คไหลออกมาตามซอกขาเรียว ตอนที่ร่างบางจะถอดแกนกายร่างสูงออก แต่ร่างสูงกลับพลิกร่างบางกลับลงมาใต้ร่างด้วยควาามรวดเร็ว แล้วถอนแกนกายออกมาก่อนทำให้แบมแบม รู้สึกโหวงๆในช่องท้อง



   “หมดเวลาสนุกชองเด็กน้อยแล้วครับ เพราะต่อไปคือหน้าที่ผู้ใหญ่ล้วนๆ”




   “แบม อื้อ”จูบร้อนปิดปากเรียวสวยที่กำลังจะปฎิเสธ ไม่ยอมง่ายๆแน่มาร์คเป็นคนไม่รู้จักอิ่ม สำหรับร่างกายสวยตรงหน้า ยิ่งต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ



   มาร์คผละริมฝีปากออกจากปากอวบอิ่มอย่างอ่อยอิ่ง หอมแก้มซ้ายขวาของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของตนอย่างเต็มตัวขบเม้มใบหูเล็กให้อีกคนเสียวเล่น ไล่จูบไหปลาร้าสวยลงมาจนหยุดอยู่ที่เม็ดทับทิมสวย ที่แข็งชูชันล่อตาล่อใจมาร์คจนต้อง ดูดดึงจนเกิดรอยแดง มาร์คไล่จูบไปตามหน้าท้องที่ไม่ได้เรียบเนียนเหมือนเมื่อก่อนเมื่อมีลูกของเราสองคนอยู่ในนี้ และอีกไม่นานก็จะลืมตาดูโลกแล้ว



   มาร์คไล่จูบวนรอบน่าท้องนูนสวยด้วยความทนุทนอม สายตาคมที่มองสบกับดวงตาหวานที่จ้องมองอยู่ก่อนแล้วอย่างอ่อนโยนจนแบมแบมหลบสายตาคมไปก่อน



   มาร์คจับแบมแบมพลิกตัว คลานเข่าทำให้แขนเรียวขาเรียวต้องพยุงตัวเองไว้ โดยที่มีแขนแกร่งช่วยพยุงอีกทีทำให้แผ่นหลังบางแนบชิดกับกายแกร่งมากขึ้น มาร์คจับแกนกายจ่อตรงช่องทางรักของร่างบางอีกครั้ง กดลงไปโดยไม่ได้รั้งรอ ทำให้ร่างบางสะดุ้งอีกครั้งแต่ก็ไม่ได้เจ็บเหมือนคราแรก



   “อ๊ะ อื้อ”



   ใบหน้าหวานถูกมือหนาจับให้เงยหน้ารับสัมผัสดูดดื่มจากร่างสูง ทั้งที่ร่างสูงยังขยับสะโพกเข้าออกอย่างเนิบนาบ จนกรามสวยขึ้นสันเป็นนูนเพราะการสะกดอารมณ์ ที่ไม่ให้เผลอรุนแรงกับภรรยาตัวเล็กของตน



   “อืม”



   “พี่มาร์คเร็วอีกนิดได้ไหม”ร่างบางรู้สึกเหือนใจจะขาดเมื่อร่างสูงเอาแต่ชักช้า จนต้องร้องขอออกมา




   การที่มาร์คยับเข้าออกช้าๆเพื่อจะรอดูปฏิกิริยา จากแบมแบมด้วยแหละว่าจะรู้สึกเหมือนกันรึเปล่า พอน้องร้องขอพี่ก็จัดให้ตามคำขอเลยครับ มาร์คเร่งความเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์จนร่างบางโยกคลอนไปด้วยอารมณ์ของมาร์ค มือหนาประคองหน้าท้องนูนไม่ให้กระแทกมากเดี๋ยวเด็กในท้องจะเป็นอันตราย จนแบมแบมรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือหนาที่ส่งมายังหน้าท้องสวยที่มีอีกชีวิตหนึ่งที่กำลังจะเกิดมา



   “อ๊ะ พี่มาร์คตรงนั้นมัน”



   เมื่อโดนจุดกระสันยิ่งทำให้ร่างบาง บิดกายเร้าด้วยความเสียวซ่านจนร่างสูงอยากจะแกล้ง กดย้ำๆที่จุดๆเดิมจนร่างบางเริ่มจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง



   “ไม่รอพี่แบบนี้ขี้โกงนะเรา”ก้มลงกระซิบเสียงแหบพร่า ด้วยแรงอารมณ์แล้วเร่งความเร็วให้เร็วขึ้นอีกเพราะตนก็กำลังใกล้จะปลดปล่อยแล้วเหมือนกัน



   “อืม แบม”



   “ซี๊ดดด อ๊า~”



   ร่างสูงปลดปล่อยออกมาครั้งสุดท้าย พร้อมกับร่างบางที่ผล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน ร่างสูงถึงได้ถอดแกนกายออกมาจากช่องทางสีสวย ช้อนตัวคุณแม่คนสวยเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายให้สบายตัวขึ้น คืนเข้าหอคืนนี้คงเป็นคืนที่มาร์คนอนหลับสบายที่สุดในรอบหลายวันเพราะมีคนที่อยากนอนกอดมาตลอด มาอยู่ในอ้อมแขนจริงๆสักที ไม่ว่าจะคืนเข้าหอหรือคืนไหน ขอแค่ทุกคืนมีร่างบางข้างกายคืนนั้นมันก็พิเศษกว่าคืนไหนๆ



   จากนี้ผมขอสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย ว่าจะไม่นอกใจภรรยาอีกเป็นครั้งที่สองเพื่อจะได้ไม่มีปัญหาต่อไปในอนาคต



   “พี่รักแบมกับลูกนะครับ”




   คุยกันสักนิด

   ฮอล อย่าคาดหวังกับNCกากๆของไรท์นะคะ เผื่อจะแต่งได้แทบลากเลือดคิดเห็นยังไงก็ไปแสดงความคิดเห็นให้กันบ้างนะ ไรท์ก็ยังมีปัญหาตบตีกับNCอยร่ำไป ถึงไม่ค่อยอยากให้มีฉากนี้เพราะมันเหนื่อยกว่าแต่งฉากธรรมดาอีก ขอบคุณทุกคนที่ชอบและติดตามนะคะ อยู่ด้วยกันไปนานๆนะ