มาร์คผลักแบมแบมล้มลงไปบนเตียง พาร่างตัวเองทาบทับไปบนร่างบางที่กำลังตกใจ
"งั้น.. ถ้าพี่จะทำบ้าง อย่ามาว่าพี่ละกัน"
"นะนาย จะ... จะทำอะไร" แบมแบมระล่ำระลักถาม
"หึ เดี๋ยวก็รู้"
มาร์คว่าพลางจัดการจับมือร่างบางที่กำลังดิ้นไปมากดไว้ที่เหนือหัว ก้มหน้าลงมาบดเบียดริมฝีปาก
พยายามที่จะแทรกลิ้นเข้าไป
แบมแบมเม้มริมฝีปากแน่น เบือนหน้าหนี พยายามดิ้นขลุกขลักจนมาร์ครำคาญ
"แบมแบม หยุดดิ้นซะที ถ้านายไม่อยากเจ็บตัว .. อ้อ! หรือนายจะชอบความรุนแรง?"
มาร์คแกล้งพูดหยอกเย้าคนตัวเล็ก แบมแบมชะงักค้าง ตวัดสายตากลับมามอง เตรียมอ้าปากจะด่าสวนกลับ
"ไอ้พี่มาร์ค บ๊ะ.."
ยังไม่ทันที่แบมแบมจะพูดจบ มาร์คก็ก้มบดเบียดริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ไล่งับริมฝีปากนุ่ม
ลากลิ้นเลียมุมปากไปมา ก่อนจะกัดปากอีกฝ่ายแรงๆ
"อ๊ะ.. อื้ออ.."
ความเจ็บปวดที่โดนอีกฝ่ายกัด ทำให้แบมแบมเผลอร้องออกมา
มาร์คไม่รอช้า รีบแทรกลิ้นร้อนเข้าไปข้างใน ตวัดลิ้นเกี่ยวกับลิ้นเล็กที่พยายามหลบหนี
แต่ความชำนาญของอีกฝ่ายก็สามารถทำให้คนอ่อนประสบการณ์อย่างแบมแบมเกิดอารมณ์วาบหวามจนเผล
อตอบรับจูบร้อนแรงที่อีกฝ่ายมอบให้
"อืมมม อาา"
มาร์คครางเสียงพอใจในลำคอ มือหนาปล่อยมือบางให้เป็นอิสระ
ก่อนจะสอดมือล้วงเข้าไปในเสื้อตัวบางของอีกฝ่าย ลากมือไล่ขึ้นมาจากหน้าท้อง
จนมาถึงยอดอกที่กำลังแข็งขืนตามแรงอารมณ์
แบมแบมบิดกายพล่าน ความรู้สึกวาบหวิวกำลังจู่โจมคนตัวเล็กอย่างรุนแรง มือไม้สะเปะสะปะ ปัดป่ายไปมา
ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหนดี
"อื้อออ อื้มมม... แฮ่ก แฮ่กก.."
มือเล็กทุบไหล่คนร่างสูง เมื่อรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะหมดลมหายใจ
มาร์คถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย มองหน้าอีกคนที่กำลังกอบโกยอากาศหายใจ ปากเจ่อบวมแดง
จากรสจูบอันร้อนแรง ตาปรือหยาดเยิ้มที่ทอดมองเขา
ทำให้มาร์คแทบจะกระโจนเข้าหาอีกฝ่ายแล้วฟัดให้หนำใจ
"ไง.. หมดฤทธิ์แล้วเหรอแบมแบม นี่แค่เริ่มนะ ต่อไปนี้ล่ะ เคลียร์ของจริง!"
แบมแบมอ้าปากจะร้องค้าน แต่มาร์คก็ประกบจูบลงมาอีกครั้ง แต่จูบครั้งนี้กลับอ่อนโยน
วาบหวามกว่าครั้งแรก มาร์คค่อยๆละเลียดชิมริมฝีปากบาง ดูดเม้มจนเกิดเสียงดัง
แบมแบมเคลิบเคลิ้มจนเผยอปากเชิญชวนให้ลิ้นร้อนเข้ามาสำรวจภายในโดยง่าย
ลิ้นร้อนที่กระหวัดเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ความต้องการที่เริ่มก่อตัวขึ้นมา
ทำให้ร่างบางเริ่มมี่อาการปวดหนึบตรงช่วงล่าง
มาร์คเลื่อนมือลงมาไล่แกะกระดุมให้อีกฝ่ายที่ละเม็ดจนหมด แล้วถอดเสื้อบางออก
ก่อนจะโยนทิ้งไปมุมห้อง
มาร์คถอนจูบออกมา ให้แบมแบมได้พักหายใจ เขาก้มลงสูดความหอมจากซอกคอขาว
กลิ่นหอมจากร่างเล็กทำให้มาร์คหลงไหลมากขึ้น เขาไล่ขบเม้มผิวนุ่มจนเกิดรอย
มือว่างก็สาละวนบีบเค้นกับยอดอกที่ชูชันขึ้นมาตามแรงอารมณ์
มาร์คเลื่อนหน้าลง ไล่พรมจูบ ฝากรอยรัก ตั้งแต่หัวไหล่มนมาจนถึงยอดอก
ลากลิ้นเลียยอดอกที่อีกฝ่ายแอ่นเข้าหา ดูดเม้นกัดกิน แบมแบมเผลอในอารมณ์
เอามือจิกลงบนผ้าปูจนยับยู่ยี่
"อ๊ะ อื้อ อ๊าาา พี่มาร์ค"
เสียงครางกระเส่าของแบมแบม ทำให้มาร์คเกิดอารมณ์ขึ้นอีก
อยากจะกระแทกกระทั้นอีกคนให้ร่างแหลกละเอียดคามือเขา
มาร์คไล่จูบเม้มจนเกิดรอยไปทั่วร่างบาง เขาไล้ลิ้นจนทั่วหน้าท้อง
ก่อนจะเอื้อมมือไปรูดซิบกางเกงของอีกคน รั้งกางเกงออกจนเหลือแต่ชั้นในสีขาว
"อ๊ะ ..พี่มาร์คอย่า ..."
แบมแบมที่สติหลุดลอยร้องเรียก
ตอนที่มาร์คกำลังถอดชั้นในที่บดบังแก่นกายที่ขยายจนคับพองออกไป
มาร์คผงกหัวขึ้น มองหน้าแบมแบมที่ร้องเรียกเขา แต่เจ้าตัวกลับหลับตาปี๋ ปากเม้มเข้าหากันแน่น
แก้มแดงระเรื่อ นอนหอบหายใจรวยริน
"แบมแบม ลืมตามองพี่สิครับคนดี.."
เขาว่าพลางเลื่อนมือมาจับแก่นกายของคนตัวเล็ก ขยับมือขึ้นลงเบาๆ
ก่อนจะก้มหน้าลงไปเลียตรงหัวของมัน แล้วครอบครองมันด้วยปากหนา
"ไม่.. อ๊ะ อ๊าาา .."
แบมแบมร้องลั่น สะบัดหน้าไปมาเพราะความเสียวซ่านที่ร่างสูงมอบให้ มาร์คไล่ลิ้นเลียตั้งแต่โคนจรดปลาย
มือก็เอื้อมไปขยี้ยอดอกให้
"พะ.. พี่มาร์ค แบม สะ.. เสียว"
มาร์คยกยิ้มมุมปาก เมื่อแบมแบมกรีดร้อง ร่างสูงยิ่งขยับมือให้เร็วขึ้น ปรนเปรอยอดปลายของแก่นกายเล็ก
ด้วยปลายลิ้น ที่ตวัดเลียอย่างรวดเร็ว จนแบมแบมทนความเสียวซ่านไม่ไหว
ต้องปลดปล่อยออกมาใส่ปากมาร์คเต็มๆ มาร์คดูดกลืนน้ำรักของแบมแบมอย่างไม่นึกรังเกียจ
"ฮะ แฮ่กก ..แฮ่กก"
แบมแบมที่นอนหอบจนตัวโยน พลิกกายหนีอีกคนด้วยความเหน็ดเหนื่อย
จนมาร์คต้องจับข้อเท้าอีกคนไว้ไม่ให้พลิกหนี
"จะไปไหนครับคนดี เรายังเคลียร์กันไม่จบเลยนะ"
มาร์คว่าพลางเอื้อมมือไปตรงโต๊ะข้างเตียง เปิดลิ้นชัก แล้วหยิบวาสลีนออกมา
แบมแบมเบิกตาโพลง เมื่อเห็นของในมืออีกฝ่าย พยายามเคลือนตัวหนี
"แฮ่กก แฮ่กก.. ระ..เราเคลียร์กันจบแล้วไม่ใช่รึไง นายจะเอายังไงอีก"
"นายจบ แต่พี่ยังไม่จบนี่ หึหึ"
มาร์คหัวเราะเบาๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แกะกระดุมไม่ทันใจ ก็กระชากเสื้อจนกระดุมหลุด
โยนทิ้งไปข้างเตียง แก่นกายที่ขยายใหญ่โต ภายใต้ชั้นในสีดำ ทำให้แบมแบมที่มองอยู่ถึงกับหายใจติดขัด
มาร์คถอดชั้นในสีดำทิ้ง เพื่อคลายความอึดอัดของตัวเอง แล้วโถมทับร่างเปลือยเปล่าของอีกคน
"แบมแบม ทุกอย่างในตัวนายเป็นของพี่คนเดียว เข้าใจมั้ย"
ร่างสูงไล่จูบซับ ตั้งแต่เปลือกตาสีน้ำตาล ขบกัดที่ปลายจมูกรั้น ก่อนเลื่อนลงมามอบจูบเร่าร้อน
มือหนาก็สาละวน บีบเค้นตามร่างกายทุกสัดส่วน ทำให้ร่างบางเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
"พี่มาร์ค แฮ่กก"
มาร์คถอนจูบออก เลื่อนหน้าไปขบติ่งหูเบาๆ ก่อนกระซิบ
"ว่าไงครับคนดี หืมม"
"แบม มะ ..ไม่ไหว อื้ออ"
"รอพี่ก่อนสิครับคนดี เดี๋ยวพี่จะเคลียร์ชุดใหญ่ให้ หึหึ"
มาร์คเอื้อมมือไปหยิบกระปุกวาสลีนมาเปิด ละเลงป้ายไปที่ช่องทางด้านหลัง
ก่อนจะแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางสีสวย
"อ๊ะ แบมเจ็บ พี่มาร์คทำอะไร"
แบมแบมพยายามปัดมือมาร์คให้หลุดออกจากช่องทางรักของตนเอง
มาร์คไม่สะทกสะท้านกับมือของแบมแบมที่พยายามผลักเขาออก เขาเริ่มขยับนิ่วเข้าออกช้าๆ
จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว จนไปเจอจุดกระสันของคนตัวเล็ก
"พะ..พี่มาร์ค ตรงนั้น อ่ะ เร็วอีก"
มาร์คเมื่อเห็นแบมแบมเคลิบเคลิ้มก็แทรกนิ้วที่สามเข้าไป จนช่องทางสีสวยของแบมแบม ขยายออกเต็มที่
มาร์คก็ถอนนิ้วออก หยิบเอาวาสลินมาชโลมแก่นกายของตัวเอง
ยกขาข้างนึงของแบมแบมพาดเอว จับแก่นกายแกร่งจ่อช่องทางรัก ก่อนจะค่อยๆดันเข้าไปทีละนิด
"อ๊าาา เจ็บ เอาออกไป"
มาร์คดันแก่นกายเข้าไปได้แค่เพียงส่วนหัว แบมแบมก็ร้องลั่น ขยับขาเหมือนจะถีบมาร์ค
ร่างสูงหยุดขยับแก่นกาย เขาเบี่ยงความสนใจของร่างบาง ด้วยการก้มลงไปจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง
มืออีกข้างก็จับแก่นกายของคนตัวเล็ก ขยับขึ้นลงเบาๆ
"อ๊ะ .. อื้มมม"
แบมแบมเผลอไผลไปกับสัมผัสอ่อนโยน มาร์คก็ดันแกนกายเข้าไปจนสุด
แล้วค้างไว้อยู่อย่างนั้นให้ร่างกายแบมแบมเริ่มคุ้นชิน
เมื่อแบมแบมเงียบเสียงลง มาร์คก็เริ่มกระแทกเบาๆ ค่อยๆเพิ่มความแรงทีละนิดๆ
"อ๊ะ อื้ออ.. พี่มาร์ค แบมสะ.. เสียวว"
แบมแบมครางเสียงหวานใส่ เมื่อมาร์คกระแทกเข้าไปโดนจุดกระสัน
"แบมแบม พี่รักนาย อาาาา"
"แบม กะ ก็ รักพี่มาร์ค. . รักมาตลอด"
ร่างสูงชะงักทันทีที่ได้ยินคำสารภาพที่ออกมาจากร่างเล็ก มันทำให้เขารู้สึกเต็มตื้นในหัวใจ
"พี่มาร์ค ฮึก..ก. แรงอีก แบมไม่ไหวแล้ว"
แบมแบมพร่ำร้องขอ มาร์คก็สนอง เขาก็กระแทกกระทั้นใส่ไม่ยั้ง ดึงแก่นกายออกมาจนเกือบสุด
แล้วกระแทกลงไปใหม่ ทำซ้ำๆจนแบมแบมปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งอีกครั้ง.
มาร์คจับแบมแบมพลิกกลับหลังให้ตัวเอง จับแก่นกายจ่อตรงปากทาง ก่อนกระแทกเข้าไปแรงๆ
แบมแบมหวีดร้องลั่น เสียวก็เสียว เจ็บก็เจ็บ ความรู้สึกมันปนเปจนแทบจะขาดใจ
ความคับแน่นของแบมแบม สร้างความสุขสมให้มาร์คเป็นอย่างมาก
เป็นความรู้สึกที่อยากจะถนอมและแสดงความเป็นเจ้าของคนตัวเล็ก
อยากให้คนตรงหน้าเป็นของเขาคนเดียว..
"อ๊ะ อื๊มมม อ่าาา"
มาร์คขยับแก่นกายเข้าออกอีกสามสี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมาจนล้นช่องทางรักเช่นกัน...
แบมแบมที่ตอนนี้ลืมตาแทบไม่ขึ้น ทิ้งตัวลงบนที่นอน หอบหายใจจนตัวโยน มาร์คถอนแก่นกายออก
น้ำรักที่ปนเลือดเล็กน้อยก็ไหลออกมาตามต้นขาของแบมแบม มาร์คลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ออกมาพร้อมกับกะละมังใบเล็ก เอาผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดตามลำตัวของแบมแบมที่ตอนนี้นอนสลบไปแล้ว
มาร์คก้มมองใบหน้าอิ่มที่ตอนนี้นอนหลับสนิท ร่างกายเต็มไปด้วยรอยรักที่มาร์คทำเอาไว้
เขาลากนิ้วไปตามแก้มและริมฝีปากคนตัวเล็ก ก้มลงหอมแก้มอีกคนแผ่วเบา
"ฝันดีนะครับ คนดีของพี่ ... พรุ่งนี้ เราค่อยมาเคลียร์กันอีกครั้งนะครับแบมแบม
เพราะพี่ไม่อยากให้เรื่องของเราจบลงง่ายๆแล้วสิ หึหึ"
เอ๊ะ ยังไง ใครร้ายกว่าใครล่ะทีนี้ ...
.
.
.
.
.
.
อ่านแล้ว กลับมาเม้นให้กำลังกันบ้างนะ เลิ้บ ยู~~~
ถูกใจไม่ถูกใจเม้นหรือสกรีมแท็ก #ฟิคดอกไม้ไฟ ในทวิตเตอร์ได้นะคะ
@danly_nok อันนี้ทวิสเตอร์ไรท์เอง ไปคุยกันได้นะ
ถ้ากระแสดีจะมีสเปเชี่ยล Bnior & Jackjae ด้วยนะ รักคนอ่านคนเม้นค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น